National Agriculture and Trade Show, Belmopan

Gedurende het weekend, van 2 mei tm 4 mei, vindt er een festiviteit plaats hier in Belize. Dit is in Belmopan, de hoofdstad van Belize. Afgelopen zaterdag zijn we hier naartoe gegaan om te kijken wat het precies inhield en wat er te beleven viel. Via het rode kruis en de 2 andere meiden wisten we dat zij daar aanwezig zouden zijn en onder andere geld proberen te verzamelen voor het goede doel, en dat ze de voorlichtingsboekjes waaraan wij eerder deze week hebben geholpen zouden uitdelen als men geld zou doneren. Wij wilden graag zien wat het nou precies voor festiviteit is en wat er allemaal te doen was daar...kom, dachten we, laten we deze vrije dag goed benutten en richting Belmopan gaan.

Om in Belmopan te komen moesten we met de bus er naartoe. We hadden even in Astrid's “lonelyplanet” gekeken en we wisten precies waar we moesten zijn en wat de prijs ongeveer was voor een ticket. De laatste gegevens opgezocht en bij elkaar geraapt, ik heb even geld gehaald en we konden lopen richting de bussen.
Eenmaal aangekomen bij de bussen bleek later, na de gesprekken met mensen daar... die we eerst echt niet (goed) konden verstaan omdat ze blijkbaar Creools praatte, dat we dus eigenlijk helemaal niet op de busstandplaats stonden. Oeps, zo dom..we waren dus helemaal verkeerd. We vonden het eigenlijk al zo leeg en rustig en raar dat niemand anders hier stond om met de bus naar een festiviteit te gaan. Maar goed...

Deze mensen vertelde ons dat we wel gewoon hier konden wachten op de bus richting Belmopan. Met wachten bedoelen we wachten, lees: een klein uurtje gewacht, om in de bus richting Belmopan te reizen. Het blijft toch raar om ergens anders te zijn, in een ander land, waar alles zo anders gaat dan je gewend bent. Ook het feit dat er dus geen borden staan met welke bus waar naartoe gaat en hoelaat ze precies vertrekken. De lokale mensen geven aan dat het om het uur gaat. Nou, goed om te weten..scheelt weer heel lang wachten.

Toen de buschauffeur eindelijk met zijn bus arriveerde konden we instappen, op naar Belmopan. Achteraf gezien bleek het, perongeluk, toch een goede keus te zijn om op deze plek te hebben gewacht voor de bus en chauffeur. De officiele, echte standplaats waar alle bussen schijnen te staan en waar je erin kunt is namelijk altijd bom en bomvol..en zitten de stoelen vol, pech gehad...je moet weer uit de bus stappen en een uurtje wachten op de volgende. Voor de volgende keer weten we dus waar we nu moeten verzamelen als we ergens naartoe willen..al geld dat niet voor elke bestemming. Alleen voor deze richting en richting Orange Walk.

Eenmaal aangekomen in Belmopan, na een uurtje reizen, zagen we het terrein van de “National Agriculture and Trade Show 2014”. We hebben 5Belizian dollars betaald, bandje omgekregen en we konden naar binnen. Je moet het zien als één groot terrein waar vanalles te beleven valt. Eigenlijk de raarste combinaties die ik ook gezien heb, maar dat maakt het juist weer zo speciaal. Wij hadden het beiden nog niet zo gezien. Persoonlijk denk ik dat je als toerist zijnde je hier niet snel mee in aanraking komt of weet dat dit soort festiviteiten hier zijn, maar doordat we nu echt in een gemeenschap leven, de stad zelf, en niet in een toeristisch gebied hoor je meer insight information en rare feesten waar je naartoe kunt. Super leuk.

Het terrein zelf...je moet het voorstellen als een groot terrein, waar je echt vanalles kunt beleven. Zo heb je een kermisdeel, een paar podia met live muziek, een soort rommelmarkt waar mensen hun spulletjes verkopen, ruimtes waar spelletjes worden gespeeld, stands waar eten/drinken wordt verkocht, kleine winkels..maar ook shows met dieren, je moet hier denken aan paardenshows, koeien/kalvershows, etc.. Zoals je ziet, de raarste dingen op één groot terrein....en dan heb ik nog nieteens alles opgenoemd. Het is gewoon heel apart.

We zijn even langsgeweest bij de 2 andere meiden die moesten werken voor het Rode Kruis. Ze moesten rondlopen met een collectebus. Verder hebben we het hele terrein zo'n beetje rondgelopen en alles bekeken en gedaan. Je blijft om je heen kijken en elke keer dacht ik weer, hé..zo apart. Heel grappig. Zo liepen we bijvoorbeeld vanaf een kraampje met eten naar een gebied waar ze rodeo-wedstrijden gingen houden. Super raar!

Na een paar uur daar te hebben gelopen zijn we weer richting de bus gegaan, wat ook even zoeken was natuurlijk, om terug naar Belize City te reizen. Mooi optijd voor ons eten, maar vooral omdat we bang waren dat als we later gingen dat dan de bussen vol waren en we ergens moesten overnachten in de buurt of met een taxi terug moesten.

In de avond waren we nog van plan om wat te gaan drinken ergens, maar dat is niet meer doorgegaan. We waren allemaal zo moe van de hele dag dat we maar lekker op bed gingen liggen. Daarnaast heb ik ook nog een joekel van een mooie blaar onder me voet als cadeautje erbij gekregen. Hoe die daar komt is me nogsteeds een raadsel, maar het is vrij lastig kan ik je vertellen. Wellicht komt het van het warme weer, zweten en dergelijke...je voeten BRANDEN kan ik je vertellen, en dan hebben we zelfs slippers aan. Zo warm is het hier..(ong..32 graden gemiddeld, maar voelt volgens de app vaak als 38-40 graden aan..om even een beeld te schetsen)


Zondag is hier een rustige dag. Belize is vrij gelovig hebben we al gehoord en er zijn ook best veel kerkjes en dergelijke te vinden hier in de stad. Ook schijnt het te zijn dat alle winkels dicht zijn en er ook helemaal niets te doen is in de stad zelf. Wel zijn er 2-3 café's open, maar dat is het dan ook. We zijn vandaag dan ook lekker thuis gebleven. Filmpjes kijken, uitrusten, liggen op bed en tussendoor even skypen met de familie thuis. Natuurlijk zijn we ook nog even 2 minuutjes stil geweest, al is dat bij ons al om 12 uur 's middags.

Morgen begint dan ons echte werk hier. We gaan dan starten met ons fieldwork bij de BFLA. Na de middaglunch hebben we als het goed is nu een afspraak staan en zullen we de inhoud horen van ons project..dan kunnen we daarmee aan de slag.

Mochten jullie nog vragen hebben, opmerkingen...gewoon stellen! Tot volgende keer.. XX