Vlucht + Aankomst in Belize

De dag van de waarheid was aangebroken. Dinsdag 29 april 2014, allereerste keer ooit dat ik überhaupt ga vliegen, laat staan gelijk helemaal in me eentje (nouja, in me eentje, samen met Astrid). Nou ik kan je vertellen...ik vond het spannend. Klinkt wellicht heel raar, want het is gewoon een vervoersmiddel net als de fiets, auto etc..maar wanneer het je eerste keer is, voel je toch bepaalde kriebels.

Mijn eerste vlucht ging vanaf Schiphol richting Housten, TX. Deze vlucht duurde 10 uur en eenmaal aangekomen op Houston moesten we vervolgens 18 uur wachten op onze volgende vlucht richting Belize. Het wachten duurde vrij lang en we waren ook erg moe van de eerste vlucht, ookal hadden we beiden dat we languit konden liggen omdat er geen andere passagiers naast ons zaten. Dat was wel heel erg lekker! Gelukkig konden we toen we op Houston aankwamen al direct onze backpack inchecken. Dat scheelt heel wat getil en gedoe. Tussen het slapen door af en toe wat gegeten/gedronken, filmpjes gekeken en rondgelopen over het vliegveld. Vooral met dat laatste waren we wel even bezig. Houston is vrij groot en we waren op zoek naar een eventueel buitendek waar we even frisse lucht konden krijgen. Helaas, hadden ze dus niet!

De volgende dag ging dan eindelijk onze vlucht naar Belize. Vlak voor aankomst in Belize keken we uit het raam. Wauw, wat was dat mooi!! Heel veel jungle en bomen. Prachtig!!
Aangekomen op Belize zouden we opgehaald worden door iemand van het Rode Kruis. Via hen zijn we gekoppeld aan de BFLA (Belize Family Life Association) met wie we gaan werken voor onze internship/fieldwork.
Het pakte even wat anders uit. We hebben daar ruim een uur gewacht buiten in de vreselijke hitte met onze warme kleding (lees; lange broek en tshirt in weer van 30 graden), maar niemand die ons stond op te wachten. Na een uur hebben we gebeld met het Rode Kruis en het bleek dat ze ons eigenlijk waren vergeten. Haha..nou goed. 15 min. later werden we alsnog opgehaald en naar het kantoor gebracht. Daar hebben we kennis gemaakt met alle medewerkers. Vervolgens zijn we naar ons gastgezin gebracht waar we de komende 2 maanden zullen verblijven. Onderweg daar naartoe zijn we ook langsgegaan bij 2 meisjes die hier ook een stage doen bij het Rode Kruis en met wie we veel dingen kunnen samendoen. Twee hele aardige meisjes die studeren in Duitsland (één duits en één oostenrijks).

Eenmaal bij het gastgezin aangekomen, kennisgemaakt met alles en iedereen in het huis en onze kamers. Ik slaap beneden in het huis, waar een dochter en diens man en kind wonen. Astrid slaapt boven, waar de man en vrouw leven, een andere dochter en 3 mannen die hier ook verblijven.

Op het eerste gezicht een hele vriendelijke familie en aardig. Ik ben benieuwd wat deze 2 maanden ons gaan brengen. Heb er in iedergeval heel erg zin in.

Tot ziens!